در شرایط طبیعی سلول تخم بارور شده بعد از خروج از تخمدان، حرکت خود را از تخمدان شروع می کند و بعد از گذشتن از لوله ها در داخل رحم لانه گزینی را انجام می دهد و بعد از آن سلول بارور، رشد می کند. اگر بنا بر دلایلی قبل از رسیدن به رحم، به علت تنگی یا مسدود بودن یکی از لوله ها، سلول بارور شده به رحم نرسد و همانجا لانه گزینی انجام دهد و در آن جا رشد یابد، با توجه به انعطاف پذیری محدود لوله ها، این رشد باعث پارگی لوله می گردد. بارداری خارج از رحمی غیر از لوله ها ممکن است در جای دیگری از جمله تخمدا، دهانه رحم، گردن رحم، حفره شکمی یا بخش دیگری از شکم به جز رحم رخ دهد. از هر صد حامگی دو تای آن خارج از رحم است.

 

 

از آن جا که هیچ روشی برای تغییر محل تخم و قرار دادن آن در رحم وجود ندارد، تنها راه درمان آن ختم بارداری است. بارداری خارج از رحم به علت ایجاد پارگی و خونریزی شدید منجر به افت فشار و شوک بیمار م یگرد و اگر رسیدگی و درمان به موقع انجام نشود ممکن است از شدت خونریزی منجر به مرگ بیمار گردد.
یکی از دلایل تنگی یا مسدود شدن لوله و احتمال ایجاد بارداری خارج از رحمی، چسبندیگی ناشی از عفونت یا جراحی های شکمی و بستن ناموفق لوله های رحمی است. دلایل دیگری که منجر به بارداری خارج از رحم می شود، عبارتند از بیماری های مقاربتی از جمله سوزاک و زگیل تناسلی، التهاب لگن، عفونت های لگنی، استفاده از داروهای ضد بارداری و استفاده از IUD داخل رحم، بماری آندومتریوز، استعمال دخانیات، بالا بودن سن مادر و لقاح آزمایشگاهی از جمله ivf.

علاِم هشدار بارداری خارج از رحم شامل:

لکه بینی یا خوریزی شدید روشن، تهوع و استفراغ، دردهای موقتی و شدید زیر شکم ولگن، ضعف و سرگیجه همراه با دیگر علاِم بارداریمی باشد. یکی از روش های تشخبص بارداری خارج از رحمی، آزمایش خون است. علاوه بر آن، با استفاده از سونگرافی واژینال یم توان این موضوع را بررسی کرد. در آزمایش خون با اندازه گیری دوره ای مقدار hCG می توان بارداری خارج از رحم را تشخیص داد. در بارداری طبیعی hCG خون بعد از ۴۸ ساعت دوبرابر می شود ولی اگر زمان دو برابر شدن آن به جای دو روز، حدود ۱۰ روز طول بکشد بارداری مشکوک است. در بارداری های خارج از رحم گاهی سطح hCG افزایش می یابد ولی در سونوگرافی نشانی از بارداری داخل رحم دیده نمی شود که پزشک تشخیص بارداری خارج از رحم می دهد.

 

اگر این نوع بارداری سریع تشخیص داده شود و قبل از آسیب جدی لوله رحمی، درمان گردد مشکلات و عوارضی به جای نمی گذارد ولی اگر بعد از اسیب یا پارگی لوله، تشخیص داده شود نیاز است لوله پاره شده بسته و خونریزی متوقف شود.
روش های درمان بارداری خارج از رحمی به دو قسمت تقسیم می شود:

۱ – اگر زود و به موقع تشخیص داده شود پزشک می تواند با تزریق داروی مناسب جلوی رشد تخم را بگیرد و با استفاده از دارو آن را از بین ببرد. در این حالت کمترین آسیب به لوله ایجاد می شود. در بیممارانی که خونریزی شدید و پارگی لوله اتفاق افتاده است، مادر در دوران شیردهی است، اندازه توده بزرگ یا جنین در سونوگرافی دارای ضربان قلب باشد، بیمار مشکل خونی، کبدی و گلیوی داشته باشد نمی توان از دارو جهت درمان استفاده کرد.

۲ – روش غیر دارویی نیز جراحی است که بسته به شرایط بیمار و تشخیص پزشک به صورت جراحی بسته (لاپراسکوپی) یا باز انجام گیرد.