مجله اینترنتی زیت نت : همه ی ما انسانها به شادی نیاز داریم و نیازمند دوستانی که ما را خوشحال کنند. این یک نیاز درونی انکار ناپذیر می باشد. سعی نکنید خود را گول بزنید، همه ما گاهی آنقدر خسته و دلتنگ و بی انگیزه می شویم که نیاز داریم تا یک نفر از ته دل خوشحالمان کند، ما را بخنداند و از غم های زندگی و این دنیا دورمان کند.

خوشحالی واقعی چیست و آیا من انسان شادی هستم؟

 

بگذارید دنیا مسیر طبیعی خود را طی کند. شما نمیتوانید زمان را به عقب برگردانید و کارهایی را انجام بدهید که شاید امروز حسرت گذشته را نخورید اما دیروز و گذشته ها دیگر گذشته اند . اگر از همین امروز ،از همین ساعت و ثانیه به فکر حال باشید و در حال زندگی کنید و نیم نگاهی هم به آینده داشته باشید، شما قطعا آدم موفق و خوشحالی خواهید بود.

تعریف واقعی خوشحالی چیست؟

روانشناس سوئیسی«کارل گوستاو یونگ» تعبیر جالبی از انسان خوشحال دارد که بسیار از تعریف عادی و معمول خوشحالی فاصله دارد. براساس این تعریف، خوشحال بودن یعنی توانمندی بالای ما در شکیبایی و استقامت در برابر سختی ها.

خوشحالی یعنی اطمینانی درونی به این که درد و سختی و بیماری و مرگ جزء لاینفک زندگی است اما هیچ کدام از آن ها نمی تواند مرا از پا بیندازد. خوشحالی یعنی میل به زندگی علی رغم علم به فانی بودن همه چیز.

 

 

خوشحالی یعنی آگاهی از توانمندی بزرگ ما برای به دوش کشیدن مشکلات. خوشحالی یعنی بعد از هر زمین خوردن همچنان بتوانیم بلند شویم. بعد از هر گریه همچنان بتوانیم بخندیم و لبخند بر لب دیگر همنوعان بیاوریم. خوشحالی یعنی حضور کامل ما در هستی.

خوشحالی یعنی همچون رود جاری بودن و در حرکت بودن، عبور کردن و به عظمتی بی پایان چشم دوختن. خوشحالی یعنی توانایی ما در گفتن یک آری بزرگ به زندگی، خوشحالی یعنی ادامه دادن.